Çocuklukta her türlü gölgeyi, sesi, bir canavara benzetmek, heyecanla karışık bir korku duymak mümkün. Sadece çocuklukta mı?
Yeni evimizdeki ilk geceyi hatırlıyorum da... Deniz iki yaşına basmak üzereydi. Evde sadece ikimiz vardık. Salona henüz avize takılmamıştı. Hava aydınlıkken gözüme güzel görünen palmiye ağacının şiddetli rüzgârın etkisiyle sallanan dalları bir canavarın bana yönelmiş tehditkâr parmaklarına benziyordu. Karanlık koridoru koşarak aştım. Yatağa girdim ve Deniz'e sarıldım. Deniz biraz daha büyük olsaydı bu oyuna onu da katabilirdim. "İmdat bir canavar!" diye bağırarak battaniyenin altına girmek ve saklanmak eminim eğlenceli olurdu. Neyse şimdi korku konusunda tam kıvama gelmiş, Scooby Doo'yu izlemekten müthiş keyif alan dört yaşında cesur bir kız var evde.
Kısa ve yoğun İstanbul ziyaretimizde Deniz'i babasına satıp aylak avare gezdim. Kadıköy gezintim Alkım'da son buldu. Deniz'e de şahane bir kitap buldum. Hiç sevmediği araba yolculuğunu katlanılır kılması da işin sürprizi oldu.
"Deniz sana içinde korku hikâyeleri olan bir korku kitabı aldım."
"Hııı çok heyecanlıyım. Hadi okuyalım, okuyalım..."
Yol boyu okuduk. Ertesi gün kalkınca ve ... yaklaşık bir haftadır gece gündüz.
Okul öncesi yaş grubuna devler, su borularında yaşayan yaratıklar, evin içine saklanmış canavarlar ile ilgili hikâyeler anlatmayı uygunsuz bulanlar, G. K. Chesterton'un bu sözünü duymamış olmalı. "Masallar, çocuklara ejderhaların var olduğunu söylemez çünkü çocuklar ejderhaların var olduğunu zaten bilirler."
Kitapta yer alan sekiz kısa hikâye karanlıktan, tavan arasından, küvette yalnız yıkanmaktan korkan çocuklara, bu canavarlarla başa çıkmayı, yenmeyi, bazen korkutup kaçırmayı, bazen arkadaş olmayı, bazen canavar sandıkları şeylerin mantıklı bir açıklaması olduğunu, bazen de en iyisinin bir uzmanı çağırmak olduğunu anlatıyor. Ve en sonunda bir kahraman gibi hissettiriyor.
Yazan Vincent Villeminot
Resimleyenler Anais Goldemberg, Loic Mehee, Fred Multier, Frederic Niedbala
Çeviren Yalçın Varnalı
YKY
Okul öncesi
Kısa ve yoğun İstanbul ziyaretimizde Deniz'i babasına satıp aylak avare gezdim. Kadıköy gezintim Alkım'da son buldu. Deniz'e de şahane bir kitap buldum. Hiç sevmediği araba yolculuğunu katlanılır kılması da işin sürprizi oldu.
"Deniz sana içinde korku hikâyeleri olan bir korku kitabı aldım."
"Hııı çok heyecanlıyım. Hadi okuyalım, okuyalım..."
Yol boyu okuduk. Ertesi gün kalkınca ve ... yaklaşık bir haftadır gece gündüz.
Okul öncesi yaş grubuna devler, su borularında yaşayan yaratıklar, evin içine saklanmış canavarlar ile ilgili hikâyeler anlatmayı uygunsuz bulanlar, G. K. Chesterton'un bu sözünü duymamış olmalı. "Masallar, çocuklara ejderhaların var olduğunu söylemez çünkü çocuklar ejderhaların var olduğunu zaten bilirler."
Kitapta yer alan sekiz kısa hikâye karanlıktan, tavan arasından, küvette yalnız yıkanmaktan korkan çocuklara, bu canavarlarla başa çıkmayı, yenmeyi, bazen korkutup kaçırmayı, bazen arkadaş olmayı, bazen canavar sandıkları şeylerin mantıklı bir açıklaması olduğunu, bazen de en iyisinin bir uzmanı çağırmak olduğunu anlatıyor. Ve en sonunda bir kahraman gibi hissettiriyor.
Yazan Vincent Villeminot
Resimleyenler Anais Goldemberg, Loic Mehee, Fred Multier, Frederic Niedbala
Çeviren Yalçın Varnalı
YKY
Okul öncesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder