Bana iyi anne kimdir diye soracak olsalar cevabım Büyük Ayı olurdu.
Evet, annelik idolüm, Martin Waddell'in yazıp Barbara Firth'in resimlediği Küçük Ayı serisinin annesi Büyük Ayı. Ne zaman bu seriden bir kitap okusak içim sevgi ve anlayışla doluyor. Hadi itiraf edeyim biraz da annelik kusurlarımı görüyorum. Bknz: Uyuyamıyor musun Küçük Ayı? Gün boyu iş güç derken Deniz'in uyumasını sabırsızlıkla beklediğim tam da Büyük Ayı gibi onu yatırıp kitap okumaya koyulduğum gecelerde Büyük Ayı sabrı gösteremediğim geceler oldu, kabul ediyorum. Böyle durumlarda sadece kendime empati yapıyordum(ayaklarımı uzatıp bir kitap okuyamayacak mıyım? vs.) ancak kitabı okumak bende değişime yol açtı. Hâlâ Deniz'in bir an evvel uyuması en büyük arzum ama uyuyamadığı durumlarda kendime acımak yerine Büyük Ayı'nın davranışını hatırlıyor ve Küçük Ayı'ya yani Deniz'e empati yapıyorum. O yüzden çok seviyorum, bu seriyi, Deniz'den bile çok.
Seninle Ben, Küçük Ayı kitabı bir başka ortak derdi anlatıyor.
"Oynamak istiyorum!" demiş Küçük Ayı.
"Ateş için odun toplamam gerek," demiş Büyük Ayı.
"Ben de toplayacağım," demiş Küçük Ayı.
"Seninle ben Küçük Ayı," demiş Büyük Ayı, "odunu birlikte toplayalım."
Birlikte su taşırlar, mağarayı toplaralar. Küçük Ayı, oyuncaklarını toplamayı bitirir ancak Büyük Ayı'nın işleri hâlâ bitmemiştir.
"Benimle oynamanı istiyorum!" demiş Küçük Ayı.
"Kendi kendine oynaman gerekecek, Küçük Ayı," demiş Büyük Ayı.
Küçük Ayı kendi kendine oynamış. Büyük Ayı işleri bitirmiş ve gözlerini kapatıp bir süre dinlenmiş. Sonra günün en keyifli saati gelmiş.
"Bugün çok iş yaptık, Küçük Ayı!" demiş Büyük Ayı.
"Ne güzeldi Büyük Ayı!" demiş Küçük Ayı.
"Seninle ben ne güzel oynadık... birlikte!"
Yazan Martin Waddell
Resimleyen Barbara Firth
Çeviren Aslı Motchane
Kırçiçeği Yayınları
2-6 yaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder