Bu Blogda Ara

7 Ağustos 2015 Cuma

BABACIĞA ÖPÜCÜKLER

Deniz hiçbir zaman uykuyu seven bir çocuk olmadı. Uyku zamanı geldiğinde çoğu kez homurdanıyor, uyku öncesi rutinlere itiraz ediyor çünkü oyun tatlı, uyku sıkıcı. Replikse belli. "Uyumak istemiyorum. Uyumak hiç de eğlenceli değil." 
Bazı geceler "Beni hep uyutmaya çalışıyorsun" diye mızıldanarak kitap bile oku(t)mak istemiyor. O yüzden çocukları uyku öncesi rahatlatan, uykuya hazırlayan ve bu konuyu ele alan  kitapları daha çok seviyorum. Üstelik bu kitaplar sadece Deniz'i eğlendirmiyor aynı zamanda bana da doğru rol modeli oluşturuyor. Onlardan birini daha buldum kütüphanede. Babacığa Öpücükler
Kitabın ana kahramanları uyumaya ayak direten yavru ayı ve onu oyunla ikna eden baba ayı. Bir de anne var ama o daha geri planda. Bazı geceler yerinde olmak isterdim doğrusu. Baş köşeye kurulmuş bir yanda kitabı diğer yanda bir fincan çayı (kahvesi) yavrusuna sarılıyor ve öpüyor hepsi bu. Baba ayının işiyse hayli zor.
"Peki ama benim kocaman ayı öpücüğüm ne olacak?" diyor baba ayı.
"Bana ne bana ne ... yok öpücük babaya bir tane bile!"
Ve baba oyunu başlatıyor.
"Demek öyle," diyor baba ayı, yavru ayıyı hoppacık yapıp havaya kaldırarak. "Peki ne dersin ayı öpücüğü yerine bir zürafa öpücüğüne? Yavru zürafalar babalarına yüksekten, uzun uzun öpücükler verirler; bak işte böyle!"
"Olmaz!" diyor yavru ayı. "Bana ne bana ne... yok zürafa öpücüğü bir tane bile!"
Bu diyalog başka hayvanlar ile devam ediyor. Yavru ayı her defasında güle eğlene itiraz ediyor. Bir yandan da banyosunu yapıyor, dişlerini fırçalıyor, pijamalarını giyiyor, tek başına yatağına giriyor. Ve baba ayı tam odadan dışarı çıkarken yavru ayı babasına sesleniyor ve kitap mutlu sonla bitiyor.



Yazan Frances Watts
Resimleyen David Legge
Çeviri Ömür Özyurt
1001 Çiçek Kitaplar
Okul öncesi



 
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder