Ne olursa olsun seveceği çocuklarına ithaf etmiş Debi Gliori kitabını. Hikâyenin kendisi de bu ithaf cümlesini doğrular nitelikte.
Açılış sahnesinde telefonla konuşan anne tilki, hemen yanı başında duran kova, süpürge ve koridorda bir eliyle oyuncak tavuğunu çekerken oyuncak tavşanın tekmeleyen asık suratlı minik tilki karşılıyor bizi. Anlıyoruz anne bir süredir meşgul. Annenin ilgisinden mahrum kalan yavru kızgın. Biraz yaramazlık yapsa annesi dönüp bakar mı?
Açılış sahnesinde telefonla konuşan anne tilki, hemen yanı başında duran kova, süpürge ve koridorda bir eliyle oyuncak tavuğunu çekerken oyuncak tavşanın tekmeleyen asık suratlı minik tilki karşılıyor bizi. Anlıyoruz anne bir süredir meşgul. Annenin ilgisinden mahrum kalan yavru kızgın. Biraz yaramazlık yapsa annesi dönüp bakar mı?
Önce yazı tura oynadı. Sonra biraz gürültü patırtı yaptı. Topuyla duvara vurdu. Güm sesi çıkarmak çok hoşuna gitti. Sonra da kovadaki suyla oynamaya başladı...
Gürültü Kızıl Tilki'nin dikkatini çekti. Merakla:
-Ne yapıyorsun, Lokum? diye sordu. Lokum:
-Canım sıkılıyor. Ben yaramaz bir yavruyum. Beni kimse sevmiyor! diye cevap verdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder