TABİİ Kİ DE BENİM ANNEM!

Kütüphanede bulduğum son hazine, En Güçlü Benim!

Deniz, babasının canlandırarak okuduğu bu kitaba bayılıyor ve/ya babasının komik canlandırmasına. Sonlarına doğru kıkırdamaya başlıyor ve cevap veriyor: "Tabii ki de benim annem!" Bu kitabı asla bana okutmak istemiyor. Deniz'e kitap okumak (onun seçtiği sayıda kitabı sırayla sayfa ve satır atlamadan, kısaltmadan) sonra yanına yatıp sırtını kaşırken masal anlatmak ve uyutmak, bütünüyle bana ait bir alan. Birlikte kitap okumak, sadece kitap okumanın ötesinde bir şey benim için. Kitap okumak demek, uyku öncesi gevşemek, kitap komikse birlikte kıkırdamak, sarılmak, öpüşmek, ben yokken neler yaptığına dair anlattıklarını dinlemek demek. İstisnai gecelerin kitabına gelirsek...

 

 

Mario Ramos'un yazıp resimlendirdiği kitabı, Fransızca aslından Yıldırım Türker çevirmiş. Deniz ile Yıldırım Türker'in İngilizce'den çevirdiği şahane kitapları okumuşluğumuz var. Ancak Fransızca'dan da çeviri yaptığını bilmiyordum.

(Blogta tanıtılan diğer Yıldırım Türker çevirisi kitaplar için aşağıdaki linki tıklayın.)
http://bikipak.blogspot.com.tr/search/label/Y%C4%B1ld%C4%B1r%C4%B1m%20T%C3%BCrker

Kitabın kahramanı kibirli, kendini beğenmiş bir kurt. Karnını doyurduktan sonra, yediklerini hazmetmek ve orman ahalisinin kendisi hakkında neler düşündüğünü öğrenmek için ormanda bir gezintiye çıkar. Minik tavşan, Kırmızı Başlıklı Kız,  üç  küçük domuzcuk, yedi cüceler, hepsi de kurdun en güçlü, en amansız, an acımasız olduğunu söylemektedir. Kurt büyüdükçe, büyür, sayfanın neredeyse tamamını kaplar. Ormanın kabusu, kötülerin kralı olmaktan gururlu, karşılaştığı kurbağamsı yaratığa sorar. "Selam, çirkin şey. Herhalde biliyorsundur. En güçlü kim?" Karşısındaki küçük, çirkin yaratık, densizin densizi, akılsızın akıllısı, "Tabii, hiç bilmem mi? Benim annem!" demesin mi? Kurt, öfkeden çılgına döner. Ama ufaklık ya haklıysa!

Yazan ve çizen Mario Ramos

Çeviren Yıldırım Türker

Kırçiçeği Yayıncılık

Okul öncesi