MÜZİSYEN İNEK SIRMA

Kır Çiçeği Yayınları'ndan bir harika kitap daha!

Bu yayınevinden çıkmış okuduğum her kitabı sevdim. Bu kitapların bir derdi var. Anlatmak istediği bir meselesi var dedim diye sakın aklınıza parmağını sallayıp didaktik bir şekilde iyilik, doğruluk, çalışkanlık mesajı veren kitaplar gelmesin. Çocuklara dostluğu, arkadaşlığı, yardımlaşmayı, empatiyi, sorun çözmeyi, ayrımcılığa karşı durmayı, kişileri görünüşüne, rengine göre yargılamamayı, değerlendirmemeyi öğreten kitaplar bunlar. Akıcı dil, eğlenceli hikâyeler, güzel resimler, kaliteli baskı, kuşe kâğıt, ciltli kapak. Bir çocuk kitabında aradığım herşeyi bu yayınevinin kitaplarında buldum, şimdiye kadar. En iyisi yayınevi anlatsın size kitaplarını.
http://www.kir-cicegi.com/Hakkimizda 

 

Müzisyen İnek Sırma, ismini duyduğum bir kitaptı. Baktığım alışveriş sitelerinde bulamamıştım. Halk kütüphanesinde rastlayınca çok sevindim. Hemen ödünç aldım. Sırma, bir çiftlikte yaşamaktadır. Çok güzel piyano çalmaktadır. Ailesinin ve arkadaşlarının en büyük eğlencesi akşamları Sırma'nın küçük konserlerini dinlemektir. Sırma gazetede ülke çapında bütün müzisyenlerin katılımına açık bir müzik yarışması haberi okuyana kadar günler birbirinin aynıdır. Arkadaşları ve ailesi gitmesini istemese de Sırma bir orkestraya katılıp yarışmak, şansını denemek ister. Yaşlı at Toros, herkesi ikna eder. Sırma büyük şehre gider. Bir gazete alır. İş ilanlarına bakmaya başlar. Ancak hangi orkestraya gitse müzik yeteneğine bakılmaksızın dış görünüşü nedeniyle reddedilir. Yeterince ağır değilsiniz! Boyunuz uzun değil! Boynuzunuz kısa! Biz sadece siyah beyaz ineklere yer veriyoruz! Yeterince şık değilsiniz! Sırma defalarca reddedilir. Bir kez bile nasıl çaldığını dinleyen olmaz. En sonunda umutsuzluğa kapılır. Eve dönmekten başka çaresi olmadığını düşünür. İstasyondaki pastanenin önünde üzgün üzgün otururken Çaka isminde bir garson yanına gelir. Neyi olduğunu sorar. Çaka da bir müzisyendir. O da defalarca tüyleri fazla uzun, kulakları sarkık, burnu fazla sivri olduğu gibi gerekçelerle orkestralara kabul edilmemiştir. İki müzisyen birlikte bir grup kurmaya karar verir. Orkestranın diğer üyelerini yalnızca yeteneklerine göre seçeceklerdir. Bir seçme yaparlar. Sıska bir fil, tahta bacaklı bir zebra, duygusal bir kurt ve bir ayıyı aralarına alırlar. Müzik Dostları adını verdikleri toplulukla yarışmayı kazanırlar. Ve mutlu son!

Deniz kitabı çok sevdi. Resimlerini incelemeye bayıldı. Orkestralardan reddedilme sebeplerini komik buldu. Okumamız bitince tek tek o sayfalara dönüp burada neden istemiyorlar diye sorup aralarındaki farkı görmeye çalıştı. Bu sayfalara bakarken kitap hakkında sohbet de edebildik. Sonuçta üyeleri birbirine en çok benzeyen orkestranın değil üyeleri en iyi çalan orkestranın yarışmayı kazandığını anlattım. "Senin gözlerin mavi, Deniz arkadaşının gözleri kahverengi ama siz iyi arkadaşsınız. Sen kızsın ve üç yaşındasın Poyraz erkek ve iki yaşında ama birlikte oyun oynarken iyi vakit geçiriyorsunuz. Fiziksel farklılıklar bizim arkadaş olmamızı engellemez." Bu konuşmalarımızdan neler kalıyor aklında, ne düşünüyor keşke bilebilseydim.

Yazan ve resimleyen Geoffroy de Pennart

Çeviren Aslı Motchane

Kır Çiçeği Yayıncılık

3-7 yaş