FREDERICK

Leo Lionni'nin okuduğumuz ilk kitabı Pezzettino idi. Kütüphanede bulduğum bu kitapla Leo Lionni, Deniz'in değilse de benim kıymetlilerim arasına girdi. O günden bugüne Elma Çocuk hangi kitabını yayımlasa, (yani bu ve şu) arşivimizde bulunsun diye alıyorum. Dördüncü kitabının yayımlandığını görür görmez elbette onu da aldım.

Frederick ödüllü bir kitap: 1966 Caldecott Onur Kitabı, 1967 New York Times Yılın En İyi Resimli Kitabı ve 1966 ALA Dikkate Değer Kitap

Birlikte yaşamak için birlikte üreten, yiyecek toplayan küçük bir fare topluluğunda geçiyor hikâyemiz. Kışa hazırlık yapan tarla fareleri harıl harıl çalışıyor, biri hariç: Frederick. Arkadaşları içten içe kızıyor ancak anlamaya da çalışıyor ve soruyor.
"Hiç çalışmaz olur muyum" dedi Frederick. "Soğuk, karanlık kış günleri için güneş ışını topluyorum."
Günler geçiyor, diğer fareler çalışmaya devam ediyor. Frederick ise... Durun, hemen parmağınızı sallamayın, kızmayın! Ah şapşal fare kışın aç kalacak, arkadaşları ona yiyecek vermeyecek diye ona acımayın, yemek toplamaya zorlamayın. Öyle boş boş yatıyor sanmayın. Uzun, sıkıcı, kül rengi kış mevsiminde kullanılmak üzere Frederick'in zihnine kaydettiklerine bir bakın. Güneşin parıltıları, renkler ve kelimeler...
Deniz diğer Lionni kitaplarının aksine Frederick'i çok sevdi. Üst üste defalarca okuttu. Ve kendi de kelime aramaya, biriktirmeye koyuldu. İşte ilk dizeleri:
Kim yağdırır lapa lapa karı?
Kimdir buzu eriten?
Kimse hiç gülmesin
Deniz'i dinlesin

Yazan ve resimleyen Leo Lionni
Çeviren Kemal Atakay
Elma Çocuk
Okul öncesi